Familietrip naar de Yellow Mountain Area

Hey allemaal,

ik ben weer terug van de familietrip naar de Yellow Mountain Area waar ik deelgenoot van mocht uitmaken. Donderdag had iedereen in China vrij vanwege Labour Day en om een lang weekend te kunnen hebben ruilden ze graag hun zondag en vrijdag om. Vandaag is het hier dus een werkdag, maar op het moment heb ik pauze, dus kan ik mijn verhaal even typen.


Donderdagochtend werd ik opgehaald om vervolgens een paar uur naar het zuiden te rijden. Vanwege Labour Day was het erg druk op de weg en aangezien iedereen hier schijnbaar aan alle kanten mag inhalen en invoegen hadden we aan het begin wat file vanwege een klein ongeluk. Na een hoop toeteren en persen (degene die het langst toetert heeft hier namelijk voorrang) waren we uiteindelijk toch op een rustiger stuk snelweg en arriveerden we toch nog vrij snel op de bestemming.

De eerste bestemming was een grote stad met een oud stadscentrum waar vele mooie oude gebouwen te zien waren die gebruikt werden als winkel, museum of restaurant. Veel ambachtelijke producten en verscheidene soorten thee werden uitgebreid tentoongesteld. Een leuke ervaring om door zo’n straatje te lopen en allerlei verschillende plaatselijke specialiteiten te zien en te proeven.

Na twee uurtjes door deze straat gestruind te hebben vervolgden we onze reis naar het hotel. Het hotel was erg luxe en was rustig gelegen, bovendien had het maar drie verdiepingen, wat hier uniek is voor een hotel. Bo en zijn familie waren er erg over te spreken. De schoonbroer van Bo herhaalde ’s avonds dan ook regelmatig: ‘This is good life, with relax and fresh air, and quiet!’. Voor Chinezen zijn die laatste twee punten inderdaad ook van groter belang dan voor Nederlanders. Vergeleken met de stad was het hier inderdaad erg speciaal.

Het avondeten was voor mij juist dan weer bijzonderder dan de frisse lucht en de rust, want dat ben ik van thuis wel gewend. We namen plaats aan een grote ronde tafel met daarop een grote glazen plaat die rond kon draaien. De serveersters zetten vervolgens allerlei schalen op tafel, met allerlei soorten vlees, vis, soep, groenten, nootjes, etcetera. De meesten dingen waren erg lekker en ik heb alles geprobeerd, maar de kippenklauwtjes en de geraspte varkensoor waren toch niet helemaal mijn ding, dus die heb ik vervolgens maar links laten liggen. Na een hele tijd gegeten te hebben zat iedereen helemaal vol en hebben we buiten nog even gewandeld alvorens naar bed te gaan.


De volgende ochtend zijn we naar een stad geweest waar veel gebouwen van 500 jaar oud stonden, uit de Ming en Ching dynastie. Erg mooie gebouwen, met veel houtsnijwerk en aparte indelingen. In een van de gebouwen was ook een dichter van de Chinese Associatie van Kalligafrie die op basis van mijn naam een mooi gedicht heeft gemaakt in het Chinees en dat vervolgens op een groot doek heeft gekalligrafeerd. In een van de aanwezige naam-woordenboeken heb ik eerst ongeveer mijn naam opgezocht. Hetgene wat het dichtste bij kwam was Sim Limp, dus de tekens die hierbij stonden heeft de dichter gebruikt. De tekens voor Sim betekenen ‘West’ en ‘Good Virtue’, de tekens voor Limp betekenden ‘Forest’ en ‘General’. Het gedicht wat de dichter op basis van deze woorden maakte was ongeveer als volgt.

Je bent een gast uit het westen en je bent ver gereisd om hier te komen. Je bent hierheen gekomen omdat je de oosterse cultuur interessant vind. Tijdens je verblijf hier zal je veel leren om succesvol te worden. Je toekomst zal mooi zijn.

Na deze mooie woorden gingen we lunchen, en hoewel ik dacht dat de maaltijd van de avond van te voren eenmalig was, was ook de lunch weer zo uitgebreid. Na de lunch zijn we even gaan rusten bij het hotel waarna we de berg in de buurt van het hotel hebben beklommen. Het was een flinke klim, maar we hebben erg mooie foto’s kunnen maken. Er was een stuk tijdens de tocht waar er twee verschillende paden waren. Niet omdat dat praktischer was, maar omdat het in China een gebruik is om nooit hetzelfde pad terug te nemen, maar altijd een andere weg terug te nemen. Op deze manier kun je je problemen achter laten op de berg om vervolgens met nieuwe ideeën terug te komen. Op dezelfde terugweg zou je je oude problemen namelijk weer meenemen.

Wat een wijsheden allemaal zeg, hoor ik jullie denken, vast weer tijd voor een uitgebreid diner? Uiteraard! Dit keer met de plaatselijke specialiteit, rotte tofu. Dit was dan ook de eerste keer dat Bo pas zei wat iets was, nadat we het geprobeerd hadden. Smaakte niet verkeerd, maar niet mijn favoriete soort tofu, maar gelukkig zijn er nog 99 andere soorten waaruit ik kan kiezen.


Op de laatste dag zijn we naar het grootste meer in de regio gegaan, waarop we met een boot naar Monkey Island zijn gevaren. Op dit eiland zaten zoals verwacht een aantal apen, maar soms leek het wel alsof Gilles en ik de apen waren, aangezien net zoveel mensen met ons op de foto wilden als met de apen.

Na dit eiland zijn we nog naar pottenbakkerseiland geweest, waar allerlei indrukwekkende oude werktuigen tentoongesteld werden, alvorens terug te varen naar de haven en van onze laatste lunch te gaan genieten. Dit keer was er meer vis en waren er ook kikkerbilletjes (en rugjes maar die waren maar taai).

Dit was de laatste lunch van onze vakantie, en na de familie te bedanken voor de gastvrijheid en Bo en Alex een fles plaatselijke likeur aan te bieden vertrokken we weer naar Hefei. Weer aangekomen in mijn appartement was ik toch wel heel blij om gewoon een boterham met jam te kunnen smeren en een lekker glas melk te drinken, maar de vakantie was heel leuk en ik heb vele nieuwe dingen meegemaakt en geproefd.
Nu mijn pauze er bijna opzit, ga ik toch maar weer aan het werk op de vrijdag/zondag. Tot snel allemaal weer!

Groeten Siem